ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ - ΚΑΡΥΣΤΟΣ 23/01/2012

http://www.epikaira.gr/content/files/Efarmostikos_nomos_sxolia1.pdf

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΑΣ ΣΥΜΜΑΧΟΙ............

Ο παρανοϊκός

 βομβαρδισμός του Πειραιά

        Μεσημέρι  της 11^ης  Ιανουαρίου του 1944!

        Η πιο εγκληματική ενέργεια των παραφρόνων συμμάχων. Βομβαρδίζουν τον Πειραιά, δήθεν για να διώξουν τους Γερμανούς.  

       Τα "συμμαχικά" αεροπλάνα,  κάνουν στάχτη την πόλη! Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών! Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι που έχουν ανοίξει οι βόμβες.  

        Σφυροκόπημα για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι  - ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους. 

        Τα θύματα υπολογίστηκαν  σε 5.500: Όλοι Έλληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί στρατιώτες.

       Ανάμεσα στις χιλιάδες των θυμάτων της μέρας εκείνης, συγκαταλέγονται 200 μαθήτριες που πέθαναν από ασφυξία στη Γαλλική Σχολή και 85 μαθήτριες μαζί με τις 15 δασκάλες τους της Δημοτικής Οικοκυρικής και Επαγγελματικής Σχολής Πειραιά, που καταπλακώθηκαν στο καταφύγιο του κτιρίου της Ηλεκτρικής Εταιρείας.

      Ακόμη 70 άτομα στο  εστιατόριο του Βίρβου, γωνία Ρέπουλη και Βασ. Κωνσταντίνου (Καραολή Δημητρίου+ Πολυτεχνείου σήμερα), στο κτίριο Ταβλαδωράκη,  στο  ξενοδοχείο "Κοντινένταλ"  και αλλού.     

Το πολυτελές  ξενοδοχείο  ΚΟΝΤΙΝΕΝΤΑΛ,  χτίστηκε   τη δημαρχιακή περίοδο  (1899-1903) Τρύφωνος  Μουτζοπούλου  στη γωνία Δ. Γούναρη και Ακτής Ποσειδώνος, σε οικόπεδο  του Τζανείου Νοσοκομείου. Ηταν πάντοτε  δημοτικό. Λειτούργησε 4   δεκαετίες. Καταστράφηκε σχεδόν ολόκληρο  στις 11-1-1944. Διασώθηκε μόνο το ισόγειο με τα μαγαζιά. Τα  τελευταία χρόνια κατεδαφίστηκε  και το υπόλοιπο για να ανεγερθεί νέο κτίριο, αλλά οι εργασίες σταμάτησαν γιατί βρέθηκαν  αρχαιότητες.

Στο ταφολόγιο του Δημοτικού Νεκροταφείου της Ανάστασης αναφέρονται τα ονόματα 492 νεκρών, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των πτωμάτων που μεταφέρθηκαν στο Α' και Γ Νεκροταφείο Αθηνών. Ακόμη, θα πρέπει να υπολογιστεί κι ένας σημαντικός αριθμός νεκρών του ίδιου βομβαρδισμού, που τάφηκαν χωρίς να δοθούν τα στοιχεία τους, προκειμένου οι συγγενείς να διατηρήσουν τα ατομικά δελτία τροφίμων, με τα οποία δίνονταν η μερίδα του συσσιτίου ή τα 30 δράμια ψωμιού. Ο κόσμος άρχισε να παίρνει το δρόμο της προσφυγιάς προς την Αθήνα, που είχε χαρακτηριστεί "ανοχύρωτη πόλη".

     Μεγάλες ζημιές έπαθε κι ο Σταθμός του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου. Ωστόσο, τα δρομολόγια διακόπηκαν  μόνο  για  μία βδομάδα. Η εταιρία του Αλεξ. Βλάγκαλη,  τον επισκεύασε σύντομα.

     Άθικτες έμειναν  οι γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ναύσταθμου, το αεροδρόμιο, τα ναυπηγεία του Περάματος, μεταξύ αυτών και το μεγαλύτερο που κατασκεύαζε τσιμεντόπλοια για λογαριασμό των γερμανικών αρχών κατοχής.
     Πιο τυχεροί στάθηκαν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που εκρατούντο  στις φυλακές   της Κάστορος, όταν έπεσε ξυστά στο κτίριο βόμβα. Κάτω απ' τον κίνδυνο να σκοτωθεί η φρουρά κι ο διευθυντής, ο τελευταίος άφησε ν' ανοίξουν τα κελιά και να φύγουν οι κρατούμενοι.

            Ο εφημεριδοπώλης που βγήκε από τον τάφο

      Ανάμεσα στους 70 του εστιατορίου και ο μετέπειτα (1975)  εφημεριδοπώλης Δημήτριος Μαρκαντώνης, που καταπλακώθηκε, αλλά  είναι  ο μόνος που διασώθηκε, 27 χρόνων τότε, αρραβωνιασμένος.

Τον κυρ – Μήτσο τον γνώρισα στα γραφεία της καθημερινής εφημερίδας ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, στην οδό Κολοκοτρώνη 38,   όπου ήμουνα διευθυντής στα 1974. Περνούσε, καθόταν λίγο να ξαποστάσει και έλεγε ιστορίες:

===  Έχω περάσει εγώ…!

---  Σαν τι κυρ Μήτσο; 

===  Εμένα που με βλέπεις  έχω θαφτεί ζωντανός: Κι όμως έζησα! Και ζω ακόμα δόξα τω θεώ. Είμαι σήμερα 58 χρονών……

--- Καλά, πώς έγινε;

=== «Ήτανε τότε με το βομβαρδισμό του Πειραιά. Κείνη την ώρα  βρέθηκα στο παλιό εστιατόριο του Βίρβου,  στη γωνία   Ρέπουλη και Β. Κωνσταντίνου, εδώ δίπλα.       Μέσα  στο  μαγαζί βρισκόντουσαν άλλοι 70 θαμώνες. Ήμουνα τότε, 27  χρονών αρρεβωνιασμένος και ακόμη δεν  είχα το θάρρος να τρώω στα πεθερικά μου. Σε μια στιγμή εκεί που τρώγαμε,  ολόκληρο το μαγαζί  συγκλονίστηκε από ένα φοβερό «σεισμό». Μια  βόμβα  είχε   πέσει  στο εστιατόριο, κι' αμέσως άρχισαν να σωριάζονται δίπλα  μας,  πάνω μας, στα τραπέζια, στις  καρέκλες,  οι τοίχοι και  το ταβάνια.  Δίχως να το  καταλάβω βρέθηκε χωμένος μέσα  σε σωρούς     χωμάτων στο δάπεδο. Γύρω  μου ήταν πεσμένοι άλλοι που βογκούσαν, που καλούσαν σε βοήθεια, που έμεναν ακίνητοι, νεκροί. Σκοτάδι πυκνό τύλιγε το χώρο εκείνο της κόλασης. Και το μόνο που καταλάβαινα  ήταν ότι μπορούσα να αναπνέω. Η τύχη μου με είχε ρίξει πάνω στη σχάρα του υπογείου και από κει ερχόταν η ζωή. Ερχόταν ο αέρας που μου επέτρεπε να αναπνέω, και να ζω. Άρχισα να ζητάω βοήθεια με όλη μου τη δύναμη, όση  μου έμενε. Κι έτσι πέρασαν  ώρες, δεν κατάλαβα πόσες,,,,! Όταν με ξέχωσαν τα συνεργεία διάσωσης , είδα ότι  ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει! Και γύρω μου πτώματα! Κανένας άλλος  δεν είχε ζήσει!»

                       Μακρύς ο κατάλογος των θυμάτων

     Μερικά εκ των θυμάτων  που  τάφηκαν εκ των πρώτων:

  Βασίλειος Κούσκουλας ετών 68, Κωνστ. Σμυρλής ετών 30,Σ.Στρατηγόπουλος ετών 37, Σμαράγδα Μπόντζου μητέρα, Κουλίτσα Μπόντζου κόρη, Κούλα Μανιά ετών 17, Εμμ. Παπαιωάννου ετών 52, Άγγ. Περδικάρης ετών  27, Κων, Καλονάρχης ετών 54, Δημ. Καραπάνος  ετών 24, Άνεσ. Γεωργίου ετών 35, Κ. Σαγγούρης ετών 18, Γ. Αθανασόπουλος ε­τών 18, Άννα Μονογυιού ετών 50, Ν. Δρόσος ετών 23, Δημ. Κουμπής ετών 23, Άλ. Βονιόζος ετών 47, Σ. Καλαβούτου ετών 37, Άλ. Σκεντέρογλου ετών 36, Μίμης Παπαγρηγορίου ετών 12, Ευάγγ. Καρπαθάκης ετών 112, Μιχ. Δημόπουλος ετών 31, Ειρήνη Μονογυιού, Ι. Σπυριδάκος ε­τών 32, Γ. Σπυριδάκος ετών 19, Δημ. Μπουλετίδης ετών 19. Στ. Κοντζιάς ετών 38, Άγγελική Στεργίου ετών 48, Γ, Κυριακίδης ετών 43, Ν. Μινόγιαννης ετών 50, Απ. Μαθσάς ετών 40, Άναστ. Βλαβιανός ε­τών 22, Μαρία Βλαβιανού, Αλεξάνδρα Βλαβιανού ετών 20, Χρυσάνθη Κατσιβελλάκη ετών 65, Μαρία Κατσιβελλάκη ετών 26, Μαγδαληνή Ραφτοπούλου ετών 50, Κορνήλιος Μιχαλεάκος ετών 22, Σπ. Βρυώνης ετών 26, Ν. Λαζαράτος ετών 32.  Αλλά ο κατάλογος είναι μακρύς!.....

       

                             Αν έχεις τύχη  διάβαινε…….

     Φρικαλέο, απαίσιο το θέαμα των νεκρών, των διαμελισμένων σωμάτων των ανθρώπων που δεν έφταιξαν σε τίποτα.  

      Η χαρακτηριστικότερη περίπτωση  παραμόρφωσης, από τις χιλιάδες άλλες,  αναφέρεται στα δύο πτώματα δύο αδελφών. Ήταν και οι δυο πανύψηλοι, εθεωρούντο από τους  ψηλότερους  Πειραιώτες. Όταν τα πτώματά τους ανασύρθηκαν από τα ερείπια, παρά το γεγονός ότι δεν τα είχε πλήξει η βόμβα, ήταν αγνώριστα. Είχαν κοντύνει κατά ένα τρίτο. Από την ασφυξία είπαν οι ειδικοί.

της οδού Σωκράτους – Μια άλλη τραγική περίπτωση  σημειώθηκε  σε ένα σπίτι Πολυτεχνείου τώρα. Κατά καλή τύχη  του ιδιοκτήτη του, ενώ όλα τα γύρω σπίτια γκρεμίστηκαν, εκείνο δεν έπαθε τίποτε.  Ενας εκ των ενοίκων του ανέβηκε στην ταράτσα για να πάρει ένα ζευγάρι κότες, που είχαν εκεί. Τότε βρέθηκε μπροστά σε ένα ανατριχιαστικό θέαμα, με τις κότες  έντρομες και  αγριεμένες στη  γωνιά της ταράτσας: Το κεφάλι  μιας  νέας γυναίκας, ήταν πεταγμένο πάνω στην ταράτσα. Και  πιο πέρα ένας φρικαλέος σωρός ρούχων και σαρκών. Κατέφθασαν γείτονες και αστυνομικοί, αλλά κανείς δεν ανα­γνώρισε ποια  ήταν η άτυχη νέα. Γειτόνισσα πάντως δεν ήταν. Και όλα  έπειθαν ότι ήταν περαστική  από το δρόμο.

Δημήτριος Σπ. Κουμπής ετών 23, κουρέας: Ένα από τα θύματα. Έφυγε από το κουρείο του  στην πλατεία  Καραϊσκάκη  και πήγε στην Αγία Τριάδα για να σωθεί. Ε­κείνος σκοτώθηκε, το κουρείο του έμεινε  άθικτο.

       Άλλη τραγική περίπτωση είναι εκείνη  της πολυμελούς οικογένειας Μπερτζελέτου. Όλοι τους πέθαναν κάτω από τα ερείπια. Μόνον ένας α­δελφός από καλή   τύχη  ή προαίσθηση, είχε φύγει λίγη ώρα πριν από το σπίτι αυτό.   

 Αξιοσημείωτη είναι ακόμη μία λεπτομέρεια σχετική με τις  μαθήτριες της Επαγ­γελματικής Σχολής. Τα  κορίτσια  έπρεπε, όπως και άλλοτε έκαναν, να πάνε  στο καταφύγιο  του Πειραϊκού Συνδέσμου. Κατά κακή έμπνευση, όμως, μιας μαθήτριας που είπε ότι δεν έβλεπε γερό το καταφύγιο του Πειραϊκού, πήγαν στο καταφύγιο της Ηλεκτρικής.  Και οι βόμβες έπεσαν εκεί, και σκοτώθηκαν όλες, ενώ το καταφύγιο  του Πειραϊκού δεν έπαθε τίποτα.

        Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τους εργάτες του σαπωνοποιείου Παπουτσάνη

          Ο  βομβαρδισμός του Πειραιά

                                       Αναμνήσεις του Κ. Κουσουλού- Λυκειάρχου

      ΣΤΙΣ 11 Ιανουαρίου 1944 οι Σύμμαχοι βομβάρδισαν τον Πειραιά. Ό βομβαρδισμός ήταν σφοδρότατος, κυρίως εις το λιμάνι και στα κοντά σ' αυτό κτίρια, όπου εστεγάζοντο γερμανικές υπηρεσίες. Οι βόμβες κατέστρεψαν πολλά κτίρια των ακτών του λιμανιού από τον "Αι Διονύση έως τον "Αι Νικόλα. Οι πιο μεγάλες καταστροφές σημειώθηκαν εις τα τετράγωνα από τον σιδηρ. σταθμό των ΣΠΑΠ έως την οδό Κολοκοτρώνη, πίσω από το Θέατρο.

     Έκτος από τις υλικές καταστροφές, πολλοί αθώοι Πειραιώτες κάθε ηλικίας εφονεύθηκαν, ή ηύραν οικτρό θάνατο από ασφυξία, κάτω από τα σωριασμένα κτίρια και κυρίως στα υπόγεια τους.  Άλλοι  ήσαν ακόμη ζωντανοί και τραυματισμένοι κάτω από αυτά. Όσοι σώθηκαν, σε οικτρά κατάσταση, αφήνοντας την περιουσία τους και τα σπίτια τους στο έλεος του θεού, άρπαξαν λίγο ρουχισμό και έφυγαν από τον τόπο της συμφοράς για την Αθήνα ή αλλού.

Το χειρότερο ήταν πώς διεκόπησαν από την καταστροφή του δικτύου τους, το φως, το νερό, το τηλέφωνο και οι συγκοινωνίες.  Έτσι ο Πειραιάς είχε απομονωθεί από την άλλη Ελλάδα. Είχαν διαλυθεί και οι υπηρεσίες όλες, και η  Αστυνομία (στα Β' Ε' Α' και Στ' τμήματα), είχε υποστεί συμφορές σε θύματα και σχεδόν δεν υπήρχε.

        Εγώ, ο Α75, μαζί με άλλους 30 Συναδέλφους του Α' Αστυνομικού τμήματος Αθηνών, τρεις αρχιφύλα­κες και τον υποδιοικητή μας Νικολόπουλο, ευρεθήκαμε κοντά στους Πειραιώτες το πρωί της 13ης Ιανουαρίου. Μας ξεφόρτωσαν από ένα φορτηγό μπροστά στον ναό του Άγίου Κωνσταντίνου. Ψιλόρριχνε χιονόνερο και το διαπεραστικό κρύο πέρναγε την υγρή μπέρτα, την χοντροϋφασμένη  χλαίνη και την στολή και έφτανε ως το κόκαλο. Οι αρβύλες και οι μπότες δεν βάσταγαν κρύο και έμπαζαν νερά.

      Ό υποδιοικητής ανέβη στο απάνω σκαλοπάτι της εισόδου του ναού και μας είπε:

     - «Κύριοι, ήλθαμε εδώ όπως και τόσοι άλλοι Συνάδελφοι, χθες και σήμερα, για να βοηθήσουμε την Αστυνομία του Πειραιά. Εμείς θα βοηθήσουμε το Β' Αστυνομικό τμή­μα, που είναι κοντά στο ρολόϊ. Το έργο μας είναι δύσκολο και επικίνδυ­νο. Πρέπει να σώσουμε ζωές παγιδευ­μένες κάτω από τους σωρούς των πεσμένων κτηρίων, να συνδράμουμε τραυματίες, να περιφρουρήσουμε την περιουσία των πολιτών. Οι δρόμοι είναι αδιάβατοι από οικοδομικά υλικά των πεσμένων κτιρίων. Εχουν ανασκαφεί  σε μερικά σημεία από τις βόμβες. Εχουν ακόμη τραμ ακινητοποιημένα ή κατεστραμμένα, σιδη­ροτροχιές αναποδογυρισμένες στρα­βωμένες και υψωμένες, ζώα πεθαμέ­να σε τυμπανιαία κατάσταση. Πιο επικίνδυνοι για μας είναι οι μισοπεσμένοι και ετοιμόρροποι τοίχοι, οι αιωρούμενες στέγες και τα πατώμα­τα.  Ενα λάθος μας ή μια ατυχία, μπορεί να ρίψη αυτά επάνω μας και να μας θάψουν ζωντανούς. Λοιπόν, Κύριοι,  κατεβαίνουμε αυτό το δρόμο που είναι αριστερά του θεάτρου. Κάνετε το Σταυρό σας και ο Θεός βοηθός».

       Περάσαμε μέσα από χαρακώματα και βγήκαμε στην Λεωφόρο, την αδιάβατη Βασ. Κων/τίνου. Σ' όλο το μήκος της ομάδες Συναδέλφων αγωνί­ζονταν να ανοίξουν τρύπες σε υπόγεια που μπορούσε να ήσαν πλακωμένοι άνθρωποι. Εκεί δεξιά μας στην γωνία της Λεωφόρου και της οδού, συνεργεία Συναδέλφων αγωνίζονταν με τα χέρια να βρουν τις μαθήτριες μιας Σχολής, παγιδευμένες στο υπό­γειο ενός σωριασμένου διώροφου. Μάθαμε πως τις βρήκαν νεκρές. Πλήρωσαν κι αυτές με το φρικτό θάνατο τους την υπόθεση  Ειρήνης και της ελευθερίας.

        Κατεβαίνοντας με δυσκολία και κίνδυνο την οδό Βασιλέως Γεωργίου, βλέπαμε δεξιά μας την καταστροφή πολλών κτιρίων και προς το λιμάνι πίσω από την λαχαναγορά πιο μεγάλη συμφορά. Μόνοι τοίχοι, φαίνονταν όρθιοι, ψηλά, ετοιμόρροποι.

Στην γωνιά της οδού Φίλωνος αντικρίσαμε  τον σωριασμένο σε ερεί­πια ναό της Αγίας Τριάδος και για ειρωνεία στεκόταν κατά την Τράπεζα τα δυο κωδωνοστάσια όρθια. Ερημιά παντού. Ψυχή δεν φαίνονταν, ούτε και ένας Γερμανός. Το λιμάνι βουβό και ακίνητα τα πλεούμενα μικρά και μεγάλα. Μόνον ο σκοπός αστυφύλα­κας στέκονταν στα δεξιά του ναού μπρος στην είσοδο του Β ' Αστυνο­μικού τμήματος.

-  Συναγερμός!   Φώναξε   κάποιος δικός μας.

-  Διαλυθείτε! Φώναξε ο Νικολόπουλος    και   κρυφθείτε   όπου   σας φωτίσει ο θεός!

       Ένα κανόνι από το ύψος της Καστέλας και ένα άλλο μικρότερο έριχναν αραιές βολές. Ήταν η έναρξη του Συναγερμού. Οι Σειρήνες με το ανατριχιαστικό ουρλιαχτό τους είχαν σιωπήσει, διότι είχε καταστροφή το δίκτυο της Ηλεκτρικής. Όλοι χαθήκαμε κάτω από τα δέντρα της πλατείας προς τον "Αι Σπυρίδωνα. Μερικοί στάθηκαν όρ­θιοι κολλημένοι στους κορμούς των δένδρων. Άλλοι ξάπλωσαν κάτω από τα παγκάκια μέσα σε νερά και άλλοι στα θεμέλια κοντά ενός καλοκτισμένου χαμηλού τοίχου προς την Φίλωνος. Νεκρική σιγή παντού, θα ρίχνουνε τα εγγλέζικα αεροπλάνα. Που θα ρίχνανε τα φοβερά σιδερικά τους; επάνω μας; Πέρασε καμιά ώρα αγωνίας, ώσπου σήμανε κατά τον ίδιο τρόπο ή λήξης!

        Συγκεντρωθήκαμε πάλι όλοι. Εί­μαστε αγνώριστοι. Μερικοί βλέπον­τας τον υποδιοικητή αγνώριστο, πή­γανε να γελάσουν. Το γέλιο όμως δεν έρχονταν στα χείλη, γιατί φτάνοντας στο πλακόστρωτο μπρος από τα δυο κωδωνοστάσια του ναού της Αγίας Τριάδος πατάγαμε σε νερά κοκκινό­μαυρα. Είχαμε τα βλέμματα προς το τμήμα που μας φαίνονταν έρημο και δεν κοιτάξαμε δεξιά μας στα προπύ­λαια του ναού.

      Εκεί  ήταν μια τραγική εικόνα, που μόνον φωτογραφία θα αποθανάτιζε την φρίκη της. Ό χώρος ανάμεσα στις γκρεμισμένες πόρτες, τις δύο μαρμάρινες κολώνες και τα κωδωνοστάσια ήταν ένας σωρός ξύλα και πέτρες, κάτω δε απ' αυτά νεκροί καταπλακωμένοι. Φαίνονταν πόδια, χέρια, παραμορφωμένα πρόσωπα. Από κει κατέβαινε μαύρο αίμα που το ξέπλυνε το ψιλόβροχο και έφτανε κάτω,  ως το ρείθρο της οδού Βρετανίας (σήμερα Εθνικής  Αντιστάσεως).

     Όλοι μας ανατριχιάσαμε. Ό α­στυφύλακας της «Πύλης» μπροστά μας, μας ειδοποίησε να μη κάνουμε τίποτε, διότι είναι νεκροί και τα κωδωνοστάσια ετοιμόρροπα.

     Φτάσαμε στην είσοδο του Β' αστυνομικού τμήματος γύρω στις 10 ή ώρα. Ό αστυφύλακας, νέος ψηλός, με ωραία χαρακτηριστικά, ντυμένος καλά, μας έβλεπε σαν σωτήρες. Δεν το είπε, μα το έλεγαν τα μάτια του και όλο το πρόσωπο του που έλαμπε από χαρά.

     Τον χαιρετίσαμε κι ανεβαίνον­τας τα ματωμένα σκαλοπάτια φτάσα­με στον διάδρομο του πρώτου ορόφου. Μπρος μας δεξιά ολάνοικτη η πόρτα του Αξιωματικού υπηρε­σίας. Τα άλλα γραφεία του διαδρόμου αριστερά και δεξιά ήσαν κλειστά.      Άνοιξα ένα. Ηταν γεμάτο από εμπορεύματα και διάφορα οικιακά αντικείμενα με ένα σημείωμα επάνω τους. Τα είχαν μαζέψει από τα ανοικτά καταστήματα ή τα σπίτια και τα φύλαγαν εκεί. Εκείνο που μου τράβηξε την προσοχή ήταν τρεις νεκροί αστυφύλακες που τους είχαν βάλει επάνω σε φύλλα τσίγκου και τους είχαν σκεπάσει με μια κουβέρ­τα. Οι ασκέπαστες αρβύλες τους, πρόδιναν την παρουσία τους.

      Ενώ όλοι σπρώχνονταν στο Γρα­φείο του Αξιωματικού, εγώ πήγα και απεκάλυψα τους νεκρούς. Ήσαν αγνώριστοι με την στολή τους ματω­μένη και τα μάτια ολάνοικτα και σκονισμένα. Ζήταγαν κάπου ανάπαυση μαζί με κείνους στον πρόναο της Αγίας Τριάδος και τους τόσους άλλους γνωστούς και αγνώστους νεκρούς του Πειραιά. Ποιός όμως, θα φρόντιζε να τους κάνη αυτήν την χάρη; Κανένας! Τους έθαψαν όλους μαζί στο Νεκροταφείο της Αναστά­σεως μετά από 2-3 ήμερες. Τις φωτογραφίες των τριών αστυφυλά­κων τις είδα προ 6ετίας περίπου, κρεμασμένες στην σειρά μαζί με άλλων πεσόντων αστυνομικών στους τοίχους ενός δωματίου της αστυνομι­κής Δ/σεως Πειραιώς καί έμεινα ά­ναυδος. Τους είδα και εις το Β' Α­στυνομικό Τμήμα.

       Ό αξιωματικός υπηρεσίας όρθιος εμπρός σ' ένα σκονισμένο τραπέζι οπού δέσποζαν 2-3 κηροπήγια μας είπε με λίγα λόγια τον τομέα μας και την αποστολή μας.

-  Να σώσετε ζωές που θα είναι ακόμη παγιδευμένες στα υπόγεια κά­τω από τις ερειπωμένες οικοδομές, να ρίξετε ετοιμόρροπους τοίχους και όσα αιωρούνταν επάνω στους ανύπο­πτους πολίτες, να φράξετε πρόχειρα τις εκτιθέμενες περιοχές των εμπόρων και των κατοίκων. Αυτό είναι το έργο σας.  Για εργαλεία μη συζητάτε.  Τα χέρια   σας   θα   γίνουν   αξίνες   και λοστοί, σφυριά και φτυάρια. Τα μαντήλια σας επίδεσμοι.   Ό θεός μαζί σας και σας ευχαριστώ.

-  Που θα πάμε; Ρώτησε ένας. Που είναι τα τετράγωνα αυτά; Ό αξιωμα­τικός βγήκε στον εξώστη και έδειξε τα   τετράγωνα   που   είναι   προς  το θέατρο,  από την Φίλωνος έως την Κολοκοτρώνη.

Έτσι βρεθήκαμε σε αδιάβατους και επικίνδυνους δρόμους. Πατάγαμε σε πέτρες και ξύλα, σε λάσπες και χώματα. Όρθιοι μισογκρεμισμένοι τοίχοι στέκονταν δίπλα μας έτοιμοι να πέσουν απάνω μας στο πρώτο φύσημα ανέμου. Στέγες διαλυμένες και πατώματα γερμένα δώθε-κεϊθε σημάδευαν εμάς. Στα καταστήματα έβλεπες τα σκονισμένα και πλακωμέ­να εμπορεύματα από τις πεσμένες πλευρές. Ψηλά έβλεπες, πόρτες, κου­ζίνες, σαλόνια και άλλα δωμάτια σαν εξώστες. Μια απόκοσμη μυρωδιά έσπαζε τις μύτες μας. Φρίκη και μυρουδιά θανάτου παντού.

     - Που να είναι οι ζωντανοί άνθρω­ποι; Δεν ακούγεται τίποτε. Ούτε φωνή ούτε ανάσα. Νεκρική σιγή παντού. Όλοι τεντώναμε τα αυτιά. Όλοι με κίνδυνο της ζωής μας κατεβαίναμε σε υπόγειες πόρτες, εμπαίναμε στα μαγαζιά ή περνούσαμε ορθάνοιχτες πόρτες. Ολοι να σώ­σουμε έστω και έναν. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα χωρίς αποτέλεσμα. Σε λίγο θα νύχτωνε και το σκοτάδι θα έπεφτε μαύρο και βαρύ σ' όλον τον Πειραιά. Ό συσκοτισμός ήταν αυ­στηρός και ή κυκλοφορία δεν επιτρέπονταν μετά την δύση του ήλιου.

Με σανίδες και ξύλα φράξαμε μερικά μαγαζιά και από την Βασ. Γεωργίου πήγαμε στην Αστυνομική Δ/νση, που ήταν σ' ένα τριώροφο καινούργιο κτήριο στην οδό Αγίου Κων/τίνου και Σωτήρας. Ήταν σκο­τεινά όλα. Ψηλαφητά ανεβήκαμε τις σκάλες και φτάσαμε στο διάδρομο του πρώτου ορόφου. Εκεί το φως ενός κεριού μας άλλαζε την όψι και μας μετέβαλε σε παράξενες σκιές.

        Μαζευτήκαμε όλοι σ' ένα σκοτεινό γραφείο καλά καμουφλαρισμένο με μπλε χαρτί στα τζάμια. Το φως του κεριού έφτανε ως εμάς από την ανοικτή πόρτα. Είμαστε αγνώριστοι, λασπωμένοι, βρεμένοι και κατάκο­ποι και νηστικοί. Τότε ήλθε ανάμεσα μας ο Διοικητής μας κ. Ευάγγελος Καραμπέτσος. Ευθυτενής, σοβαρός, με την θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του μας κοίταξε όλους και μετά ολιγόλεπτη σιωπή μας είπε:

    === Ή Αστυνομία, όπως γνωρίζετε, προκειμένου να ανταποκριθεί εις το καθήκον της προς τον Πολίτη και την Πατρίδα ευρίσκεται όλο το 24ωρο κάθε ημέρας στο πόδι. Ο βομβαρδι­σμός του Πειραιώς ήταν μια συμφορά για τους Πολίτες του και τους περαστικούς. Δεν ταιριάζει θρήνος και λιποψυχία, διότι τότε δεν θα ανταποκριθούμε στο  δύσκολο και ξένο προς τα καθήκοντα μας έργο.

      » Αφού όμως, όλες οι υπηρεσίες διελύθησαν και αυτή σχεδόν, ή Α­στυνομία, εμείς, εκτός από το πολύ­πλευρο και υπεύθυνο έργο μας, εγίναμε εκσκαφείς, κατεδαφισταί, τραυμα­τιοφορείς, ιατροί, νεκροφορείς. Εκάναμε το καθήκον μας εις το ακέραιο και άλλοι έρχονται από την Αθήνα, δια τις νυκτερινές περιπο­λίες. Σεις θα πάτε σε λίγο στο Τμήμα μας να πλυθείτε και να ξεκουραστείτε. Φαίνεται πως το 1944, επιφυλάσσει πολλά δια τους "Έλληνες και το Αστυνομικό Σώμα, το οποίον τόσο πιστά υπηρετούμε. Ό Θεός όμως είναι μεγάλος. Θέλω από σας, ενότη­τα, αλληλοβοήθεια, εμμονή εις το καθήκον, διότι έτσι θα ξεπεράσουμε όσο είναι δυνατόν πιο ανώδυνα τις δοκιμασίες σαν την τωρινή. Σας ευχαριστώ όλους σας και σας καληνυ­χτίζω».

       Μας έσφιξε όλων το χέρι και πήγε στο διπλανό Γραφείο του υποδιευθυντού. Χάθηκε   μέσα   στο   σκοτάδι   του δωματίου.   Εμείς βγήκαμε στην οδό Αγ. Κωνσταντίνου όπου το σκοτάδι ήταν πιο βαθύ που μύριζε κόλαση και θανατικό. Μας φόρτωσαν σ' ένα φορτηγό και σιγά-σιγά φύγαμε, χωρίς να βλέπουμε από που περάσαμε».  

                                                                   Βασίλης  Παν. Κουτουζής

                                                                  Δημοσιογράφος ερευνητής

                                                                                                    31-12-10

Πηγές: Προσωπικές αφηγήσεις, δημοσιεύσεις.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Δεκτή κάθε πληροφορία που μπορεί να τροποποιήσει   ή να συμπληρώσει προς  το καλύτερο  το παρόν άρθρο.

 © KOUTOUZIS NEWS  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

CHEMTRAILS...

 Όλη η αλήθεια για τους Αεροψεκασμούς

 

Μάθετε τα πάντα για τους Αεροψεκασμούς από το κ. Νίκο Κατσαρό επιστημονικό συνεργάτη του Ινστιτούτου “Δημόκριτος” και πρώην πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Χημικών. 

Κ. Κατσαρέ θέλουμε πραγματικά να σας ευχαριστήσουμε για την τιμή που μας κάνετε...
δίνοντας τη συνέντευξη αυτή στο pentapostagma.gr. Η συνέντευξη αυτή ήταν ένα μόνιμο αίτημα των αναγνωστών μας, οι οποίοι κρέμονται κυριολεκτικά από το στόμα σας για ένα θέμα πάρα πολύ σημαντικό για τις ζωές των παιδιών μας αλλά και  όλων μας...

1. Τα τελευταία χρόνια σε όλο και περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, όλο και πιο συχνά , παρατηρούμε κάποιες λευκές «ουρές», τις οποίες αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα. Πολλοί λένε ότι αυτές «οι ουρές» είναι ψεκασμοί, ενώ οι περισσότεροι θεωρούν το φαινόμενο αυτό κάτι το φυσιολογικό (καυσαέρια που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα). Ποια είναι η δική σας θέση;

Πολλοί άνθρωποι έχουν παρατηρήσει στον ουρανό τις «λευκές ουρές» που αφήνουν τα αεροπλάνα που πετούν, σε σχετικά μεγάλο ύψος, πάνω από 15000 πόδια. Αυτές οι λευκές ουρές εξαφανίζονται μέσα σε μερικά λεπτά και προέρχονται από υδρατμούς που σχηματίζονται κατά την καύση του ντίζελ και μετατρέπονται σε πάγο στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας σε αυτά τα ύψη. Εκτός όμως από αυτές τις «λευκές ουρές» που εξαφανίζονται όπως είπα μέσα σε μερικά λεπτά, έχουν παρατηρηθεί και «λευκές ουρές» τις οποίες αφήνουν αεροπλάνα που επίσης πετούν σε μεγάλο ύψος (πάνω από 15000 πόδια) είναι συνήθως χρώματος λευκού, δεν έχουν διακριτικά και ανήκουν σε διάφορους τύπους αεροπλάνων. Αυτές οι λευκές ουρές παραμένουν στην ατμόσφαιρα για πολλές ώρες, απλώνονται και πολλές φορές σχηματίζουν πέπλο. Αυτές οι «λευκές ουρές» που πολλές φορές σχηματίζονται από αεροπλάνα που ακολουθούν ζιγκ ζαγκ  ή χιαστί ή διακοπτώμενα ή κάθε άλλου είδους διαδρομές, δεν αποτελούν φυσιολογικό φαινόμενο και δεν μπορεί να εξηγηθεί γιατί παραμένουν στην ατμόσφαιρα. Οι «ψεκασμοί» αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τους αεροψεκασμούς του Υπουργείου Γεωργίας, οι οποίες γίνονται πάνω από γεωργικές περιοχές και όχι πάνω από πόλεις, γίνονται από αεροπλάνα με διακριτικά και πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος. Επιπλέον, γίνονται σε ορισμένες περιόδους του χρόνου και όχι καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η δική μου άποψη είναι ότι η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να δώσει μια υπεύθυνη απάντηση στους εκατοντάδες ή και χιλιάδες κατοίκους της χώρας μας που ανησυχούν.

2. Πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε μια φυσιολογική «ουρά» από μία χημική «ουρά»;

μπορούμε να ξεχωρίσουμε μια «φυσιολογική ουρά» από μια «χημική ουρά» από το γεγονός ότι οι πρώτες εξαφανίζονται μέσα σε μερικά λεπτά, ενώ οι «χημικές ουρές» παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, οι «χημικές ουρές» πολλές φορές σχηματίζονται από αεροπλάνα χωρίς διακριτικά και ακολουθούν μη συνήθεις διαδρομές και απλώνονται στον ουρανό. Επίσης, κάποιες φορές εκτός από τα παράξενα σχέδια που σχηματίζουν παίρνουν και διάφορους χρωματισμούς.

3. Γνωρίζεται τη χημική σύσταση αυτών «των ουρών»; Υπάρχουν κίνδυνοι από τους αεροψεκασμούς για την υγεία μας;

Από αναλύσεις που έχουν γίνει κυρίως στις ΗΠΑ, Γερμανία και αλλού, έχει διαπιστωθεί ότι περιέχουν σωματίδια αλουμινίου και βαρίου. Αυτά δεν έχουν διαψευστεί από ανώτατους κρατικούς αξιωματούχους, οι οποίοι επιθυμούν να παραμένουν ανώνυμοι. Αλλά και από τη διεθνή βιβλιογραφία προκύπτει ότι τα σωματίδια αλουμινίου και βαρίου ανακλούν το ηλιακό φως, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Έτσι, εμφανίζεται ότι τα πειράματα αυτά γίνονται για καλό σκοπό, δηλαδή για να αντιμετωπίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Παρόλο που δεν υπάρχει επίσημη αναγνώριση ότι πραγματοποιούνται τέτοιου είδους πειράματα, εντούτοις δεν έχουν διαψευσθεί. Είναι πολύ πιθανό, οι ΗΠΑ να διεξάγουν αυτά τα πειράματα, επειδή δεν έχουν υπογράψει το πρωτόκολλο του Κιότο και προσπαθούν να βρουν εναλλακτικούς τρόπου αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, έχουν εγγράψει στον προϋπολογισμό τους για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, περισσότερο από 22 δις δολάρια, που σε αυτά περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για τις «χημικές ουρές» chemtrails. Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλή τον E. Teller, τον πατέρα της υδρογονοβόμβας, είχαν προτείνει αυτού του είδους τα πειράματα. Μάλιστα ο Teller και οι συνεργάτες του είχαν υπολογίσει ότι αν μειωθεί η εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία κατά 1%, τότε για τα επόμενα 50 χρόνια δεν θα υπάρχει αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης. Από χημικές αναλύσεις που έχουν γίνει διαπιστώθηκε και η ύπαρξη ενός πλαστικού, το οποίο υπό μορφή δικτύου διατηρεί τα σωματίδια αλουμινίου και βαρίου στην ατμόσφαιρα για μεγάλο σχετικά διάστημα. Διότι, είναι γεγονός ότι το αλουμίνιο και το βάριο είναι νευροτοξικά και όταν πέσουν στη γη θα μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα , την τροφική αλυσίδα και συνεπώς την υγεία μας. Το αλουμίνιο και το βάριο εκτός από το νευρικό σύστημα, επηρεάζουν το μεταβολισμό των οστών, το αμυντικό σύστημα του οργανισμού και είναι  αιτία καρκινογενέσεων. Ιδιαίτερα το αλουμίνιο έχει θεωρηθεί ύποπτο για τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

4. Γιατί γίνονται κατά την άποψή σας οι αεροψεκασμοί και για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η μυστικότητα;

Κατά την άποψή μου, οι αεροψεκασμοί αυτοί γίνονται για να ελεγθεί η ηλιακή ακτινοβολία, δηλαδή όχι μόνο η υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά και ο έλεγχος του κλίματος γενικότερα. Αφού ελέγχουμε την ηλιακή ακτινοβολία, ελέγχουμε και τον καιρό. Υπάρχουν έγγραφα του πενταγώνου και του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, όπου αναφέρουν ότι μέχρι το 2025 πρέπει να επιτευχθεί ο έλεγχος του κλίματος. Τα πειράματα αυτά γίνονται σε πρώτη φάση για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και σε δεύτερη φάση τον έλεγχο του καιρού. Είμαι βέβαιος ότι τα επόμενα όπλα μαζικής καταστροφής θα είναι αυτά που θα ελέγχουν τον καιρό. Έτσι, τα νέα όπλα μαζικής καταστροφής θα προκαλούν μεγάλες περιόδους ξηρασίας ή κατακλυσμιαίες βροχές, καταιγίδες, κεραυνούς, ανεμοστρόβιλους κλπ εναντίον του εχθρού. Αυτή η μυστικότητα που υπάρχει είναι για 2 λόγους:1. σύμφωνα με το άρθρο 6 του ΟΗΕ απαγορεύονται να γίνονται πειράματα δια την μεταβολή του κλίματος και 2. διότι όλα τα πειράματα για όπλα μαζικής καταστροφής (πυρηνικά, χημικά, βιολογικά) έγιναν μυστικά προς όφελος του δημιουργού τους.

5. Σε τι ύψος γίνονται ο αεροψεκασμοί; Αν γίνονται σε μεγάλο ύψος , τότε πως υπολογίζουν την περιοχή που θέλουν να ραντίσουν, αφού σε μεγάλα ύψη το ρεύμα του ανέμου είναι πολύ ισχυρό;

Οι χημικοί αεροψεκασμοί γίνονται περίπου στο ύψος των 30000ποδιών. Στο ύψος δηλαδή των αεροπλάνων των αερογραμμών και αυτό γιατί δεν σκοπεύουν να ραντίσουν μια ορισμένη περιοχή, αλλά να περιορίσουν την εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία σε μια περιοχή. Για αυτό και λόγω των ρευμάτων που επικρατούν είναι δύσκολο να ανιχνευτεί η παρουσία σωματιδίων αλουμινίου και βαρίου στο έδαφος, λόγω του μεγάλου διασκορπισμού τους όταν φθάσουν στο έδαφος.

6. Μπορούν οι αεροψεκασμοί να επηρεάσουν τη ψυχική υγεία μας να επηρεάσουν δηλαδή τη ψυχολογία μας;

Έχει αναφερθεί επανηλλειμένα ότι εκτός από αλουμίνιο και βάριο οι «χημικές ουρές» ενδεχόμενα να περιέχουν και χημικές ουσίες που επηρεάζουν την ψυχική μας διάθεση ή και να επηρεάζουν το νευρικό μας σύστημα. Στο παρελθόν έχουν γίνει τέτοια πειράματα, όπου πληθυσμοί ολόκληροι έγιναν πειραματόζωα για την κατασκευή πυρηνικών ή χημικών ή βιολογικών όπλων εν αγνοία τους και οι επιπτώσεις εμφανίστηκαν πολύ αργότερα. Θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα: το 1986 έγινε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ. Ένα μεγάλο μέρος του ραδιενεργού νέφους κατευθυνόταν προς τη Μόσχα. Οι Σοβιετικοί για να προστατεύσουν τη Μόσχα προκάλεσαν βροχή και το ραδιενεργό νέφος έπεσε στα σύνορα Ουκρανίας-Λευκορωσίας για να προστατευθεί η Μόσχα. Δεν αποκλείεται να γίνονται επιλεκτικά ψεκασμοί με χημικές ουσίες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας. Τέτοια πειράματα έχουν γίνει στο παρελθόν όπως αποκαλύπτουν μυστικά αρχεία των ΗΠΑ.

7. Γνωρίζουμε ότι πολλές φορές από τους αεροψεκασμούς δημιουργούνται τεράστιες αέριες μάζες. Αυτές οι μάζες δεν θα έπρεπε να είναι ορατές από τους μετεωρολόγους και αν ναι, πως το ερμηνεύουν και γιατί δεν μιλάνε;

Υπάρχει μια περίεργη σιωπή από πλευράς μετεωρολόγων . Κανένα επίσημο έγγραφο δεν έχει δημοσιευθεί που να εξηγεί μετεωρολογικά των εμφάνιση των “chemtrails” . Υπήρξε μια απορριπτική ανακοίνωση της NASA και του τμήματος μετεωρολογίας των ΗΠΑ το 2003 και έκτοτε τίποτα.

8. Θα σας ήταν εύκολο να μας πείτε λίγα λόγια για το HAARP και αν αυτό το πρόγραμμα μπορεί να έχει κάποια σχέση με τους αεροψεκασμούς;

Στην πόλη Wakon της πολιτείας της Αλάσκα, ΗΠΑ το ναυτικό , ο στρατός και το πανεπιστήμιο της Αλάσκα διεξάγουν το πρόγραμμα υψηλής συχνότητας ραδιοκυμάτων (HAARP, High Frequency Active Auroral Research Project). Επίσημα, στην ιστοσελίδα του πενταγώνου αναφέρεται ότι το πρόγραμμα αυτό αποβλέπει στη μελέτη της ιονόσφαιρας και τη βελτίωση των τηλεπικοινωνιών σε μεγάλα βάθη θαλάσσης ή και εντοπισμό σπηλαίων (τρομοκρατών) σε βουνά.

Συγχρόνως όμως, η μελέτη της ιονόσφαιρας αποβλέπει σε συνδυασμό με τα chemtrails στον έλεγχο του κλίματος. Στο Wakon της Αλάσκα στο πρόγραμμα HAARP υπάρχουν 140 κεραίες, ύψους περίπου 80 μέτρων , που εκπέμπουν συχνότητες που φθάνουν στην ιονόσφαιρα. Έτσι, δημιουργούνται κύματα που υψηλής συχνότητας που μπορούν να προκαλέσουν βραχυκύκλωμα σε οτιδήποτε κινείται ηλεκτρικά, αεροπλάνα, τραίνα, πλοία, σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής κλπ Στο HAARP, λοιπόν σχεδιάζονται τα επόμενα όπλα μαζικής καταστροφής, τα ηλεκτρονικά, τα οποία θα μπορούν να προκαλέσουν βραχυκύκλωμα σε όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα του εχθρού, αλλά και σε συνδυασμό με τα chemtrails να συμβάλλουν στη μεταβολή των καιρικών συνθηκών.

9. Θα θέλαμε να μας μεταφέρεται την άποψη της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας για τους αεροψεκασμούς. Έχει συνειδητοποιήσει την επικινδυνότητα της κατάστασης; Και αν ναι γιατί δεν κάνει κάτι; Είστε ο μόνος που έχει εκφραστεί ελεύθερα και αυτό σας τιμάει ιδιαίτερα!

Η επιστημονική κοινότητα έχει επισημάνει την ανησυχία της για τους χημικούς αεροψεκασμούς. Μετά το 2000 έχει εμφανιστεί ένας νέος τομέας της Τεχνολογίας και Γεωμηχανικής, geoengineering, όπου στοχεύει στην αντιμετώπιση φαινομένων πλανητικής κλίμακας, όπως πχ το φαινόμενο του θερμοκηπίου, οι σεισμοί, πλημμύρες κλπ. Η Γεωμηχανική προτείνει και προωθεί πειράματα για τον έλεγχο της αύξησης της θερμοκρασίας της γης, αλλά και του ελέγχου του κλίματος γενικότερα. Έχουν γίνει επανηλλειμένα συνέδρια παγκόσμια με θέμα τη γεωμηχανική, όπου προτείνουν και τη διασπορά σωματιδίων αλουμινίου και βαρίου στο διάστημα, με στόχο να ελέγξουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Μάλιστα ο Γερμανός φυσικός Paul Krutzen, που πήρε το βραβείο Nobel διότι ανακάλυψε την τρύπα του όζοντος, υποστήριξε ότι σωματίδια στην στρατόσφαιρα θα μπορούσαν να περιορίσουν την κλιματική αλλαγή. Εγώ είμαι αντίθετος με τη Γεωμηχανική, αλλά και άλλοι επιστήμονες, διότι πιστεύουμε ότι υπάρχουν άμεσοι κίνδυνοι από τέτοιου είδους παρεμβάσεις, που μπορούν να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στα γήινα οικοσυστήματα. Ούτε βέβαια θα πρέπει να γίνονται πειράματα σε μυστικότητα.

10. Τις τελευταίες δεκαετίες ένα φαινόμενο που έχει παρουσιαστεί είναι αυτό του Παγκόσμιου Σκοτεινιάσματος( Global Dimming). Έχει κάποια σχέση με τους αεροψεκασμούς;

Στη διάρκεια των γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 απαγορεύτηκαν οι πτήσεις πάνω από τις ΗΠΑ για τέσσερις ημέρες. Τότε από μετρήσεις που έγιναν παρατηρήθηκε μεγαλύτερη ηλιοφάνεια. Αυτό εξηγήθηκε με το ότι όταν πετούν αεροπλάνα, τα καυσαέρια τα οποία αφήνουν εμποδίζουν την ηλιακή ακτινοβολία σε σημαντικό βαθμό (global dimming) και συνεπώς, αυτοεπιτείνεται με την παρουσία των chemtrails. Απαιτούνται περισσότερα πειράματα στον τομέα αυτό για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.

11. Ποια είναι η απάντησή σας σε όσους θεωρούν τους αεροψεκασμούς θέμα που ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας ή θεωρεία συνωμοσίας;

Σε όλους αυτούς απαντώ ότι τον Οκτώβριο του 2010 έγινε το Συνέδριο για τη Βιοποικιλότητα που οργανώθηκε από τον ΟΗΕ, στην Ναγκόγια της Ιαπωνίας. Στο συνέδριο αυτό εγκρίθηκε ψήφισμα, σύμφωνα με το όποιο αναστέλλονται κάθε είδους πειράματα που γίνονται ή σχεδιάζουν να γίνουν για τα επόμενα πέντε χρόνια, με στόχο τη διαχείριση της ηλιακής ακτινοβολίας
(δηλαδή αναστέλλονται πειράματα όπως τα chemtrails). Το ψήφισμα αυτό υπέγραψαν 89 χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα και η Κύπρος. Απομένει να δούμε πως θα εφαρμόσει η χώρα μας τη συμφωνία που υπέγραψε.

12. Γνωρίζεται αν έχει γίνει κάποια επίσημη έκθεση σε επίσημους φορείς για το θέμα;

Από ομάδες πρωτοβουλίας πολιτών έχουν γίνει διαμαρτυρίες προς τα Υπουργεία Άμυνας, Περιβάλλοντος κλπ, χωρίς να λάβουν καμία απάντηση. Έγιναν επερωτήσεις στην ελληνική βουλή από ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ληφθεί ουσιαστική απάντηση. Επισκεφθήκαμε ως επιτροπή πρωτοβουλίας τον βουλευτή ΠΑΣΟΚ κ. Καρτάλη, Πρόεδρο της επιτροπής περιβάλλοντος κλπ βουλής και μας είπε : «δεν ξέρω το θέμα, θα το διερευνήσω στα αρμόδια Υπουργεία και θα σας ενημερώσω». Πέρασαν 7 μήνες χωρίς απάντηση. Από Ολλανδό ευρωβουλευτή έγινε πριν δύο χρόνια ερώτηση στον επίτροπο περιβάλλοντος κ.Σ. Δήμα, ο όποιος απάντησε ότι δεν γνωρίζουμε για το θέμα. Στη Γερμανία οι οικολόγοι πράσινοι υπέβαλλαν μήνυση κατά της γερμανικής κυβέρνησης. Αυτό που ζητούμε από την ελληνική κυβέρνηση είναι να κάνει αναλύσεις στην ατμόσφαιρα αμέσως μετά την εμφάνιση των χημικών αεροψεκασμών. Για αυτό πρέπει να ανυψωθεί ένα αεροπλάνο, να συλλέξει σε φίλτρο τα καυσαέρια και να το αναλύσει. Έτσι, η κυβέρνηση θα μπορεί να δώσει μια υπεύθυνη και τεκμηριωμένη απάντηση. Ένα τέτοιο πείραμα δεν κοστίζει πάνω από 10000 ευρώ. Πρέπει όμως να γίνει από κρατικό φορέα, ώστε να μην υπάρχει αμφισβήτηση. Πέρυσι, προσεκλήθηκα από την επιτροπή της κυπριακής βουλής, όπου εκτός των βουλευτών όλων των κομμάτων ήταν παρόντες και ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι και έκαναν ομόφωνα αποδεκτή την πρόταση που έκανα, δηλαδή αεροπλάνο να συλλέξει σε φίλτρο τα καυσαέρια για ανάλυση.

13. Κ. Κατσαρέ δεν είναι παράνομο να μας χρησιμοποιούν και να γινόμαστε πειραματόζωα σε ένα πείραμα, χωρίς ποτέ να πάρουν την άδειά μας; Πως γίνεται και δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τόσα χρόνια να μας ψεκάζουν;

Είναι παράνομο. Δεν μπορεί να γινόμαστε πειραματόζωα. Πρέπει να αντιδράσουμε. Η κυβέρνηση είναι εξ’ ολοκλήρου υπεύθυνη για αυτό.

Ο Νίκος Κατσαρός είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου “Δημόκριτος” και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών.

http://www.pentapostagma.gr/

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ........

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις 

Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο. Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».

Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι εξουσιαστές αυτού κόσμου είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.

Ας δούμε γιατί.

Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών. Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.

Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρείς βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ. Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.

Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.

Να πως έγινε αυτό.

Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια. Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.

Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις η Ισλανδία να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.

Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών,γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος. Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.

Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών. Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».

Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜ«Ε», περιλαμβανομένου και του Εβραιονιούζ-Evronews) δεν πτοήθηκε. Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.

Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.

Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.

Σήμερα οι ίδιες λύσεις προτείνονται σε άλλα Έθνη. Λένε στο Έθνος των Ελλήνων ότι η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι η μοναδική διέξοδος από το οικονομικό τέλμα. Τώρα τα ίδια λένε και στους Ιταλούς, Ισπανούς και Πορτογάλους.

Ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία. Στην άρνησή τους να υποκύψουν στα ξένα συμφέροντα: όταν μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος….

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.

Δίκτυο Ουκρανικής Αυτόνομης Αντίστασης, www.reactor.org.ua

ΠΗΓΗ: polemosgenel

Αναδημοσίευση από tsantiri.gr

ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗ ΜΑΜΗ........

Γιακουμάτος: Νοικιάστε τώρα την Ακρόπολη

Καλύτερα ενοικιασμένη σε ιδιώτες παρά κλειστή από απεργίες

Έκκληση στην κυβέρνηση να παραχωρήσει επί ενοικίω σε ιδιώτες την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα, ώστε να εισρεύσουν χρήματα στα δημόσια ταμεία, απευθύνει ο πρώην υπουργός και βουλευτής της ΝΔ κ. Γερ. Γιακουμάτος: «Αντί να κοπεί ο μισθός και η σύνταξη, καλύτερα να ενοικιάσει η πολιτεία την Ακρόπολη και όχι μόνον. Να ενοικιάσει όλους τους αρχαιολογικούς χώρους, τους Δελφούς, τον Ναό του Απόλλωνα, όλους και μάλιστα τώρα», λέει.


Το θέμα της «αξιοποίησης» των αρχαιολογικών χώρων από ιδιώτες επανήλθε ξαφνικά και στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Δεν είναι μόνον ο κ. Γιακουμάτος που θέλει να νοικιαστεί η Ακρόπολη, αλλά και ΜΜΕ του εξωτερικού που επαναφέρουν το θέμα.

Ο κ. Γιακουμάτος ωστόσο σε δηλώσεις του στο «Βήμα» επιμένει στην αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων από ιδιώτες όσο το δυνατόν γρηγορότερα λέγοντας: «Είναι προτιμότερο αντί να είναι η Ακρόπολη κλειστή από απεργίες να ενοικιασθεί σε ιδιώτες. Βεβαίως υπό την εποπτεία του κράτους. Έτσι θα έχει εξασφαλισμένα έσοδα το κράτος, θα αυξηθεί ο τουρισμός και η Ακρόπολη θα παραμένει ανοιχτή όλο το 24ωρο. Δεν κατάλαβα; Εάν την ενοικιάσουμε την Ακρόπολη, θα φύγει από τη θέση της; Οι Γάλλοι είναι πιο έξυπνοι από εμάς που ενοικιάζουν τις Βερσαλίες;»

Όσον αφορά τις πιθανές αντιρρήσεις που θα υπάρξουν για την πρότασή του να ενοικιασθούν η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Κνωσός και όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι σε ιδιώτες ο κ. Γιακουμάτος απαντά: «Να αφήσουν οι ψυχάκηδες και οι αγκυλωμένοι τις θεωρίες του χθες και να δουν το αύριο της πατρίδας»

tovima.gr

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ.......

Από τη βιβλική καταστροφή στην καταστροφή των… βιβλίων

   

Για μια κοινωνία, για έναν λαό, για ένα έθνος, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ό,τι για έναν άνθρωπο οι αισθήσεις και το μυαλό του, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται, νιώθει, σκέφτεται, οργανώνει και άρα αντιμετωπίζει την πραγματικότητα. Γι’ αυτό, τα όσα συμβαίνουν με τον Τύπο και τα υπόλοιπα ΜΜΕ δεν αφορούν μόνο τους δημοσιογράφους και τους εκδότες, ούτε καν κυρίως αυτούς. Αφορούν πολύ άμεσα και πολύ καθοριστικά την ίδια την τύχη του ελληνικού λαού, τη δυνατότητά του να αντιμετωπίσει τη χειρότερη κρίση και απειλή που παρουσιάστηκε στους δύο αιώνες ύπαρξης ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, το αν θα σωθεί ή θα καταστραφεί δηλαδή.

Ομαδική μελαγχολία  

Σήμερα, το 80% του ελληνικού λαού απαντά σταθερά στις δημοσκοπήσεις ότι η πορεία της χώρας είναι πολύ λάθος. Κι όμως, το 80% των μέσων είναι περίπου στη γραμμή ότι η πορεία που ακολουθούμε ως χώρα είναι σωστή, ή πάντως αναπόφευκτη. Και ασφαλώς δεν το κάνουν από «ιδεαλισμό», πίστη σε μια εσφαλμένη υπόθεση, ούτε γιατί συμφέρει την τηλεθέαση ή την κυκλοφορία τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να βρει ηγεσίες, ιδέες, υποκείμενα, αυτοπεποίθηση που να στηρίξουν μια εναλλακτική πορεία της χώρας, την αληθινή σωτηρία της. Ξέρει, σε κάποιο σημείο του μυαλού και της ψυχής του, ο καθένας μας, από ένστικτο και εμπειρία, ότι πάμε σε πολύ λάθος κατεύθυνση, ίσια στον γκρεμό, απογοητεύεται όμως και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο. Βγάζοντας ένα τέτοιο συμπέρασμα, με μια τέτοια ψυχολογία, πολύ φυσιολογικά, δεν κάνει τίποτα για να αποτρέψει την καταστροφή του και, μη κάνοντας, τη διευκολύνει. Θα εξεγερθεί πιθανότατα και θα τα κάνει όλα λίμπα, δυστυχώς όμως αυτό κινδυνεύει να γίνει αφού η παρούσα κυβέρνηση, με τις συμφωνίες PSI, τη νέα δανειακή κ.λπ., παραδώσει χωρίς αντάλλαγμα τα βασικά και σημαντικά όπλα που ακόμα σήμερα διαθέτει η χώρα στο ζήτημα του χρέους της και τη βάλει σε τροχιά εξαναγκασμού σε αποχώρηση από το ευρώ. Και προτού ίσως ενεργοποιηθούν άλλα σχέδια και προβοκάτσιες, στο εσωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας.

Υπάρχει αυτή καθεαυτή η παραπληροφόρηση και τα ψέματα, αλλά δεν είναι αυτός ο πιο βασικός παράγοντας. Ο «ιός» του παραλογισμού, που θα γίνει σύντομα παραφροσύνη, της απαισιοδοξίας και του θανάτου, που διαχέεται στην ατμόσφαιρα της ελληνικής κοινωνίας, με σκοπό να την οδηγήσει άμεσα στην καταστροφή χωρίς αντίδραση, προκαλείται κυρίως από τον τρόπο που οργανώνεται το οπτικό και γραπτό υλικό, όχι από το ίδιο το υλικό. Εξοικειωνόμαστε σταδιακά με την καταστροφή της χώρας μας, όπως εξοικειώνεται κάποιος που δουλεύει σε ένα σφαγείο με τις απαίσιες οσμές. Καταλήγουμε να θεωρούμε φυσιολογικά και άρα να αποδεχόμαστε πράγματα που θα ’καναν και τις πέτρες να σηκωθούν τρία χρόνια ή τρεις μήνες νωρίτερα. Έχουμε εκπαιδευτεί από τα παιδικά μας χρόνια να θεωρούμε τα μέσα φορείς κύρους. Δεν τολμάμε να εμπιστευτούμε το δικό μας μυαλό. Μας λέει ο κ. Παπαδήμος ότι μας σώζει με κούρεμα 50% και αγγλικό δίκαιο, κάτι που ουδείς στον κόσμο εκτός Ελλάδος πιστεύει, και δεν του θέτει το ερώτημα ούτε μια τηλεόραση, ούτε μια εφημερίδα, σε αυτόν και στον κ. Σαμαρά που τον στηρίζει, γιατί εσύ, πρωθυπουργέ της Ελλάδας, που θεωρητικά υποστηρίζεις τα ελληνικά συμφέροντα, και που η χώρα σου πνίγεται, δεν αρπάζεσαι από αυτά που σου λέει το ίδιο το ΔΝΤ, η Λαγκάρντ, ότι δεν είναι βιώσιμο το 50%, ότι πρέπει να πας στο 80%. Γιατί δεν λες, όπως ο Ντε Σάντος στην Πορτογαλία, ότι το χρέος είναι το τελευταίο όπλο μας και δεν θα το παραδώσουμε; Η διαφορά φαίνεται μικρή αλλά τόσο μπορεί να απέχει η ζωή της Ελλάδας από τον θάνατό της.

Το δικαίωμα στη ζωή  

Οι εργαζόμενοι του «Κόσμου του Επενδυτή» απεργούν αυτές τις μέρες, απαιτώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Κάνοντάς το, υπερασπίζονται επίσης το δικαίωμα όλων των εργαζομένων της χώρας σε αξιοπρεπή εργασία και αμοιβή, όπως και των ανέργων σε στοιχειώδη κοινωνική προστασία. Στην πραγματικότητα υπερασπίζονται το δικαίωμα της χώρας να ζήσει! Η ελληνική επιχειρηματική τάξη θα ’πρεπε, εδώ και καιρό, να έχει αντιληφθεί ότι, στο τέλος, ούτε κι αυτή θα επιβιώσει στο περιβάλλον μιας καταστρεφόμενης αποικίας. Τη χρειάστηκαν και τη χρησιμοποίησαν, και τους πολιτικούς και τις πολιτικές που στηρίζει, για να αρχίσουν τη διαδικασία αυτή. Δεν θα τη χρειαστούνε μέχρι το τέλος. Ήδη, επιτήδειοι ξένοι αγοράζουν χρέος υγιέστατων ελληνικών επιχειρήσεων.

Τo κλείσιμο της μιας εφημερίδας μετά την άλλη, περιλαμβανομένων ιστορικών τίτλων που συνόδευσαν, με τα καλά και τα κακά τους, την πορεία της πέμπτης ελληνικής δημοκρατίας, αντανακλά τη γενικότερη διάλυση της χώρας, όλων των τομέων της εθνικής ζωής και, με τη σειρά της, συμβάλλει σε αυτή. Τα προβλήματα που αντιμετώπισαν η «Ελευθεροτυπία», τα δημόσια μέσα ενημέρωσης, το ALTER, ο «Κόσμος του Επενδυτή» τώρα έχουν ασφαλώς μεγάλη σχέση με τα ιδιαίτερα προβλήματα των συγκεκριμένων μέσων, με τον τρόπο οργάνωσης των ΜΜΕ και της δημοσιογραφίας στη χώρα. Αλλά πρέπει να ’ναι κανείς στραβός για να μην καταλαβαίνει ότι η επιδημία των προβλημάτων έχει να κάνει με την όλη κατάσταση της χώρας, με το γεγονός δηλαδή ότι η ηγεσία της την έχει θέσει όχι σε πορεία σωτηρίας, όπως ισχυρίζεται, αλλά σε πορεία καταστροφής. Τα πάντα διαλύονται γύρω μας και ο Τύπος μαζί, η διάλυση κάθε τομέα καταστρέφει και τους υπόλοιπους, αλλά και ενισχύει τη μαζική κατάθλιψη που χρειάζονται οι «δυνάμεις του κακού».

Δύναμη καταστροφής  

Πρέπει επίσης να ’ναι κανείς στραβός για να μη βλέπει και κάτι άλλο: Η κρίση πλήττει προπάντων τα μέσα που τηρούν μια στοιχειωδώς πιο ανεξάρτητη γραμμή από τα άλλα, πιο κριτική απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές. Αυτό είναι κατ’ αρχήν παράδοξο. Οι πληττόμενες επιχειρήσεις δεν είναι, προφανώς, χειρότερες από τις άλλες και λογικά έχουν περισσότερα ατού για να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται έτσι ότι η δύναμη που καταστρέφει τον Τύπο δεν είναι μόνο τα δικά του προβλήματα, είναι και η χρήση αυτών των προβλημάτων από τη διεθνή «Αυτοκρατορία του Xρήματος» που επιτίθεται στη χώρα και τον εγχώριο μοχλό της, το διακομματικό «κόμμα της διαπλοκής», που μεταμορφώθηκε τώρα σε «κόμμα του μνημονίου».

Εμείς θα αγωνιστούμε να μείνουμε παρόντες στη μάχη για την ενημέρωση του ελληνικού λαού. Εσείς προσπαθήστε να ενισχύσετε την προσπάθειά μας. Κυρίως, κάντε ό,τι περνάει από το χέρι σας, τις επόμενες μέρες, να πιέσετε, να βάλετε φραγμό στην καταστροφή της χώρας, που θα είναι, για τη συντριπτική πλειοψηφία από σας, μην έχετε αυταπάτες, και η καταστροφή της δικής σας ζωής και της ζωής των παιδιών σας. Πάψτε να αποδέχεστε παθητικά την αυτοκαταστροφή σας. Ακόμα υπάρχει λίγος χρόνος, ακόμα η Ελλάδα έχει σημαντικά χαρτιά στα χέρια της, αντίθετα με όσα ισχυρίζονται τα τρία κόμματα που πάνε, μέσα στον μήνα, να δώσουν τη χώρα στους πιστωτές. Σταματήστε τους.

Κάθε μεμονωμένο άτομο δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, το ίδιο και κάθε μεμονωμένος κλάδος. Δέκα εκατομμύρια Έλληνες, ένα φου να κάνουμε, θα σταματήσουμε την πορεία της αυτοκαταστροφής μας. Για να μην τυχόν το πιστέψουμε και το κάνουμε, έχει κρίσιμη σημασία να ελέγχουν, όσο γίνεται, τη σκέψη και τις αισθήσεις μας. Το έργο άρχισε άλλωστε πολύ προτού έρθει τελικά το μνημόνιο.

 Πηγή: Δεν πληρώνω http://denplirono.wordpress.com/2012/01/08/%CF%84%CE%B1-troika-news-%CF%89%CF%82-%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%AE/